Wat is mensenhandel?
Onder mensenhandel verstaat men het werven, vervoeren, overbrengen, opnemen of huisvesten van een persoon, met gebruik van dwang. De kern van mensenhandel bevindt zich in het uitbuiten van personen. Deze uitbuiting kan in verschillende sectoren plaatsvinden. De meest bekende vorm van uitbuiting vindt plaats binnen de seksindustrie maar ook in minder voor de hand liggende sectoren zoals de landbouw, schoonmaakbranche of de horeca. Het werven en vervoeren van personen met als doel organen uit het lichaam van die ander te verwijderen valt er ook onder. Er zijn verschillende vormen van dwang die kunnen worden ingezet om het uiteindelijke doel te bereiken zoals misleiding, misbruik van een kwetsbare positie of (het dreigen met) fysiek geweld. Mensenhandel vormt een inbreuk op menig fundamentele rechten zoals de recht op vrijheid, veiligheid en het verbod op dwangarbeid. Het is een erg actueel maar onzichtbaar onderwerp dat helaas ook in Nederland vaak voorkomt.
Mensenhandel in Nederland
Een van de meest bekende vormen van mensenhandel in Nederland is de binnenlandse seksuele uitbuiting. Jaarlijks worden ruim 1300 Nederlandse meisjes slachtoffer van deze vorm van uitbuiting. Een bekend fenomeen dat zich de laatste decennia heeft ontwikkeld zijn ‘loverboys’. Volgens oud Nationaal Rapporteur Mensenhandel en Seksueel Geweld tegen Kinderen, Corinne Dettmeijer, is een loverboy ook een mensenhandelaar. Loverboys zijn jongens die proberen meisjes de prostitutie in te lokken door ze eerst te verleiden. Het gevaarlijke aan deze vorm van mensenhandel is dat het niet gauw boven water komt, zo worden de meisjes ingezet in de thuisprostitutie of als escort. Op deze manier zijn ze minder goed vindbaar voor veel hulpinstanties. Slachtoffers verdwijnen simpelweg uit beeld en zo blijft er onzekerheid omtrent hun situatie. Daarbij komt dat slachtoffers van loverboys vaak door schaamte of verliefdheid geen aangifte doen, dit maakt het extra moeilijk om de situatie in kaart te brengen.
Meldingen en spanning met de nieuwe Privacywet
De nieuwe privacywet maakt het volgen en registreren van slachtoffers ook lastiger. Deze wet verplicht de jeugdinstellingen om slachtoffers schriftelijk toestemming te vragen voor een melding bij CoMensha. Dit is het landelijke coördinatiecentrum tegen mensenhandel. CoMensha brengt mensenhandel in beeld door slachtoffers te registreren, analyseren en op basis daarvan rapporten op te stellen. Indien de slachtoffers deze schriftelijke toestemming niet verlenen mist de overheid cruciale informatie, hierdoor wordt het moeilijker om de knelpunten in kaart te brengen en situaties te voorspellen.